Totaal aantal pageviews

zondag 27 november 2016

St. Nicolaastocht Leusden 26 november 2016



Vandaag ga ik richting Leusden voor de jaarlijkse St. Nicolaastocht. Het heeft vannacht gevroren en de auto moet ijsvrij gemaakt worden. Cees doet dat voor mij, echt fijn! Ineke heeft besloten bij haar in de buurt te gaan wandelen, dus ga ik alleen richting Leusden. Ik heb met André afgesproken en op 2 dagen na is het een jaar geleden dat we elkaar voor het eerst troffen op een wandeltocht in Amersfoort. Het afgelopen jaar hebben we heel wat tochtjes erop zitten in verschillende formaties.  Het startburo is in de korfbalkantine dus ik maak mij geen zorgen over parkeerruimte. De navigatie is ingesteld (ook door Cees) dus het moet helemaal goed komen. Het is rustig op de weg, er wordt gewaarschuwd voor gladheid maar de strooiwagens met zout zijn de weg al op geweest zie ik.  Als ik de snelweg af kom zit er een ambulance achter mij die er met toeters en bellen langs wil. Ik maak ruimte door aan de kant te gaan en via het verdrijvingsvlak gaat hij er als een haas vandoor. Dan wil de navigatie mij af laten slaan op een plek waar het afgezet is met blokken. Lukt dus niet. Hij laat mij een rondje rijden en probeert nog een keer of ik er in wil trappen. Dus niet. Ik neem de volgende links en na wat gekronkel door een woonwijk kom ik waar ik wezen moet. Ik pak mijn wandelschoenen en ga die rustig aan doen. Dan wordt er naast mij geparkeerd, André komt ook aan. we gaan ons aanmelden en komen buiten al de eerste wandelaars tegen. Dat is mooi we mogen voor 9.00 uur al weg.


Het is nog koud en ik ben blij dat ik mijn handschoenen aan kan doen. We lopen al snel op bekend terrein. Hier lopen we met de Amersfoortse 2daagse ook. Al snel gaan we de bospaden op. Ruiterpaden vooral!! Het is niet mijn dochter die naast mij loopt, maar wel iemand die te kennen geeft als mens geregistreerd te staan. Vandaag valt mij voor het eerst op dat het nu echt een winterlucht is die je ziet.
Ik blijf het altijd weer fascinerend vinden hoe je aan de lucht kan zien in welk jaargetijde je bent.
Vandaag zijn we weer in het gebied van "den Treek" te gast.

 
 
 
Deze tocht kan ook wel doorgaan voor een WS78 tocht, zoveel onverhard, maar wel super mooi.
De zon komt op en schijnt op de bevroren open stukken in het bos. Echt zóóóóóóóó mooi!! Ik heb er foto's van gemaakt, maar of je daar op kan zien wat ik bedoel? Oordeel zelf!
 
 
 
Soms vragen we ons af of we aan een wandeltocht deelnemen of aan een schaatstocht. Het bospad veranderd ineens in een ijsbaan zo lijkt. De schaatsen hebben we helaas thuis gelaten en of het ijs sterk genoeg is om er overheen te gaan? Tja en wat doe je dan?
 


De route gaat verder en dan ontdekken we de aanleg van "Het Vogelwater". Het project wordt op een bord weergegeven met als titel "van droogmakerij naar het Vogelwater"" . De aanleg is in volle gang en zeker nog niet afgerond.


We gaan weer verder en ja hoor hier treffen we een stuk verhard fietspad aan. Heerlijk even niet opletten waar we onze voeten neerzetten. Even geen kans dat er een bodemonderzoek plaats gaat vinden. Tijd om te genieten van het stuk hei wat we hier aantreffen. Direct merk je dat je wat makkelijker loop en de snelheid gaat omhoog. Helaas van korte duur!!! We gaan weer een bospad op. Ee zijn allerlei activiteiten in het bos. We komen bij hindernis 4. Wat het is en wat de mensen daar doen??? Het is mij niet duidelijk geworden, maar wij gaan door richting het YMCA-kamp voor de koffie!


En daar is de rust. We zitten heerlijk buiten bij een houtvuur en op de banken liggen plaids zodat we niet al te koud worden.





We gaan hier aan de koffie en zoals volgens (bijna traditie) heeft André het 11-uurtje weer bij zich. Hij legt uit hoe het 11-uurtje tot stand is gekomen. Het heeft te maken met 2 strijdende legers en een leger wat de alcohol mistte en een overwinning. Nou zoiets. Ik keek denk te veel naar de fles want ik heb het niet zo goed onthouden. Maar lekker warm word je er wel van.


Ik kom in gesprek met andere wandelaars die uit Westbroek komen. Bij vertrek zeg ik met een gekke bek, doe mijn familie in Westbroek de groeten. Het echtpaar gaat er serieus op in en ja.... wat nu. Blijkt dat de man bij een neef van mij op de lagere school in de klas heeft gezeten en dat de dame van het stel mijn oom uit Oud-Zuilen heeft gekend. Toch even leuk. We zeggen het echtpaar gedag en ik ga een sanitaire stop houden. Als ik terug kom is Michel met zijn dochter en buurvrouw ook gearriveerd. Leuk om elkaar weer even te zien. Michel heeft zijn tas opgeleukt voor deze tocht met Sint eigenschappen. Na deze uitgebreide stop gaan we verder voor het tweede stuk. Op naar de finish en de erwtensoep!
De route gaat verder en het volgende bospad dient zich aan. Het wordt weer slingeren langs de modderige stukken op de paden. Ik voel me ineens een "takke" vrouw.

O, ja het was de Sint Nicolaastocht! En ja hoor de schimmel is er ook, alleen de berijder is niet diegene die je verwacht.


En dan na alle bospaden gaat de route over in een verhard stuk. We komen langs een plaatsnaambord en omdat onze vaste "bordenhangster" er niet bij is, neem ik het van haar over. Maar het is echt surrogaat. Ineens valt mijn oog op onze schaduwen en hier maak ik ook nog even een foto van.


Het allerlaatste stuk van de route breekt aan. Omdat de navigatie mij vanmorgen alle kanten opstuurde, legt André mij nog even uit hoe ik uit zijn achtertuin de A28 kan bereiken. We gaan over de spoorweg. Deze spoorweg is alleen nog in werking voor Pon automobielhandel. Wat een luxe om een eigen spoorweg te hebben! We komen langs het zwembad en de sportvelden en dan is daar de kantine van Antilopen! We zijn er.
De startkaart wordt ingeleverd, een stempel en sticker voor het wandelboekje wordt opgehaald en dan aan de erwtensoep met als toetje strooigoed van Piet! Wat een traktatie.



We zitten nog even lekker onderuit in een warme kantine en dan besluiten we naar huis te gaan. Ik stuur een berichtje naar het thuisfront en voor 14.00 uur ben ik weer thuis.
Het was een heerlijke tocht, genoten van het mooie koude winterweer en het gezelschap van André.









 















zondag 6 november 2016

16e Maarten Luther wandeltocht 5 november 2016




Vandaag staat de Maarten Luther wandeltocht in Amerongen gepland. Vorig jaar heb ik hier veel foto's van langs zien komen op Facebook en daarom heb ik hem voor dit jaar op mijn wandelagenda gezet.
Van Jannie heb ik de afgelopen week een appje gekregen of deze tocht wat is en ik heb gereageerd dat ik van plan was te gaan lopen. Jannie spreekt af dat ze meegaat. Anneke hoort van onze afspraak en wil ook graag mee. We geven aan dat we echt 20 km. gaan lopen en Anneke vindt dat geen punt, ze gaat mee. Dan komt er vrijdagavond nog een berichtje van André, hij gaat ook lopen met zijn buurman Michel. We spreken af elkaar te zien bij het aanmelden. Dat gaat een gezellige boel worden met z'n vijven!

Ik ga tegen zevenen naar Anneke om haar op te halen. Anneke staat al klaar en we vertrekken richting Amerongen. Het is nog donker en af en toe een beetje regen. Bbbrrrrr. Dan komen we bij Utrecht en we rijden de mist in, het moet niet gekker worden, straks zeker sneeuw!!!!
Het is niet druk op de weg en om kwart voor acht zijn we ter plaatse. Ik krijg nog een berichtje van André dat ik zover mogelijk door moet rijden voor ik ga parkeren, mooi ik stond net op een afgelegen parkeerplaats, we gaan nog even verder en daar staat een vrijwilliger die ons vertelt waar we moeten parkeren en hij vraagt om zo strak mogelijk te parkeren. We zullen zien!
Als we de auto parkeren, zet Jannie haar auto ernaast en dan komt er nog een wandelaar om te parkeren. Die gaat strak parkeren, want hij zet de auto achteruit TEGEN de boom aan. Is dat strak of niet?

We gaan aanmelden !!
 
Er staat een mand met appels als we vertrekken en daar scoor ik er direct één van, want mijn bakkie koffie schiet er bij in.We gaan op stap en de gps wordt aangezet. We waarschuwen elkaar nog even voor de ondergrond want we hebben geen zin om bodemonderzoek te gaan doen vandaag. Anneke gaat haar eerste 20 km. lopen!!!
De heren gaan voorop en de dames volgen. Er wordt gezellig gekletst en al snel zijn we een stukje onderweg.
Jannie merkt dat er iets niet helemaal goed zit aan een schoen of sok dus bij de bankjes die we zien staan wordt er even gecontroleerd wat er aan de hand is.


 
 
 
We gaan weer verder en dan staan daar een aantal nieuwsgierige dames naar ons te lonken. Dan vraagt om een Kodakmoment.
 
 


De tocht gaat verder en na verloop van tijd komt het moment van een sanitaire stop naderbij. Omdat André in zijn achtertuin loopt, trek ik even een sprintje om te vragen waar het toilet is. Inmiddels hebben de zussen er al één ontdekt. We lopen verder want straks komt de eerste kerk en ik ruik koffie!!! Maar voor het zover is wacht ons nog een grappig moment. We moeten namelijk het spoor over en de mannen hebben een lichte voorsprong en zijn al aan de overkant. Op het moment dat wij de overgang op willen geeft André een teken en beginnen de bel en lichten te knipperen, wachten dus!!



We lopen verder en daar is de eerste stempelpost, De Efratakerk. Wat een leuk klein kerkje is dit en wat een hartelijk ontvangst. We mogen zomaar met onze natte schoenen die vast en zeker niet schoon zijn de kerk door naar de consistorie. Daar worden we onthaald op heerlijke koffie met een schuimkoekje. We laten het ons lekker smaken en daarna maken we van de gelegenheid gebruik om de nieuw geïnstalleerde kerke(n)raad te fotograferen.


Na nog wat foto's gemaakt te hebben en wat te hebben rondgekeken gaan we weer op pad.


Na de eerste rust beginnen we een beetje aan het groepje te wennen en lopen we in verschillende samenstellingen verder. En dan komt de zon ons verrassen. Het blijft mooi de zon op de bomen met die mooie herfstkleuren. Daar willen we allemaal een foto van hebben en dan staan er ineens 5 mensen op rij een foto te schieten. Achter ons zal wel gedacht worden "wat is daar te zien?"



We lopen verder en daar is de 2de stempelpost, bij de camping Het Leersumse Veld. Een echte wagenpost. Leuk!!!


Na ons stempeltje ophalen gaan we weer verder en dan ontdekken we dat het toch ook een echte herfst en paddenstoelentocht is. Er worden in korte tijd verschillende zwammen ontdekt en vast gelegd op een Kodakmoment.
Even later lopen we wat minder beschut en genieten van een prachtige lucht. Daar zit een donkere regenwolk en even later merken we dat ook. Weg zon en de eerste druppels worden gevoeld.


We lopen verder en dan is het 11.00 uur. De eerste keer wist ik ook niet wat me ging overkomen maar inmiddels ben ik gewend aan het 11-uurtje van André! Jannie en Anneke maakten gebruik van deze stop om hun poncho aan te trekken maar wij gingen voor het 11-uurtje, de kliko werd in gebruik genomen als hangtafel en genieten maar..................



De tocht gaat verder en we komen langs de Uilentoren. Voor we bij de Uilentoren zijn passeren we nog de plaatselijke bibliotheek waar je de boeken gratis mee mag nemen en niet meer hoeft in te leveren. Leuk!!!


En dan zijn we ineens bij de Johanneskerk. We overleggen even en besluiten door te lopen. Dan gaan we bij de volgende post even wat drinken en ons brood opeten. Zo gezegd zo gedaan. Als we naar buiten lopen zegt Anneke "Ik zal Elke even appen dat ik hier aan de wandel ben", nou Anneke dat hoeft niet want wie stopt daar met de auto Elke!! We praten even wat en wij lopen verder en Elke gaat Tijs halen van de voetbal.

Bij gebrek aan Ineke, besluit André even in de paal van het bord te klimmen zodat dit moment niet ontbreekt aan onze tocht.



We gaan verder, op zoek naar de volgende kerk. Ik heb er geen idee van hoeveel kerken er nog gaan komen. En steeds weer worden we gastvrij onthaald. We lopen door Leersum heen en dan komen we bij de Michaelskerk. Daar gaan we even ztten om wat te drinken en ik pak er mijn stapeltje bammetjes bij. Inmiddels heb ik wel trek gekregen. W krijgen hier weer een stempel en mogen een mooie foto van de kerk kiezen. Ik neem er 1 mee en ga die in mijn kilometerboekje plakken. Verschillende van ons gaan nog even in de kerkzaal kijken en foto's maken.
André heeft thee gekozen maar de smaak is nou niet helemaal wat hij er van verwacht had en dat is te zien. Maar laten staan, dat is zijn eer te na!!


We gaan verder en ik verwacht niet dat ik hier weer heel snel terug zou zijn. Maar dat komt later!
We komen langs een openbare muziektent, maar zo vrij de muziektent gebruiken, blijkt niet te kunnen aan het bordje wat André ontdekt. Ik stop nog even om de schaapjes te fotograferen, want eindelijk zie ik schapen. Eerder op de tocht dacht ik schapen te zien maar dat waren koeien, dus daar werd ik heerlijk mee geplaagd. Maar als ik de schapen fotografeer, komt er plots een auto op ons ingereden!! Wat nu!!!! Elke met Tijs. Elke had aan Tijs vertelt dat ze oma Anneke had gezien bij de wandeltocht en dat kon niet, dus Tijs moest oma Anneke ook even gedag zeggen. Dus gelukkig geen aanslag.


We lopen weer verder door Leersum en komen bij de Sint Andrieskerk. Ook hier halen we alleen een stempel en gaan weer verder. Bij welke kerk het was weet ik niet meer, maar André werd ineens de man die de stempeltjes uitdeelde op de controlekaart. Hoe je het van wandelaar tot stempeltjeszetter kan schoppen in één ochtend!

Dan lopen we weer de boswachterij in en gaan we weer van de natuur genieten.
Dan komen we langs het landgoed Zuylenstein waar op het terrein ook een stempelpost is ingericht.


We komen langs het kasteel Amerongen en moeten dan nog heel wat kerken aandoen om onze stempelkaart vol te krijgen. Eerst naar de Andrieskerk dan naar de Rijnkapel, De Ark daarna worden we weer het bos ingestuurd om na 23,5 km. te finishen in de Bergschuur.


Een geweldige prestatie voor iedereen, we gaan ons afmelden, beloning ophalen, stempels voor het kilometerboekje halen en dan worden we getrakteerd op een heerlijk drankje of cappuccino.
Voor we allemaal naar huis gaan maken we nog even een groepsselfie! Altijd leuk.



Dank je wel allemaal voor je gezelschap, ik heb genoten en ik hoop jullie ook!

Tja en nu ben ik het verhaal nog schuldig waarom ik al weer zo snel terugging naar de Michaelskerk in Leersum. Nou het zit zo, ik laat soms bij een wandeltocht wel eens iets achter. En vandaag was dat mijn blauwe pet. Omdat ik precies wist waar hij was zijn we op weg naar huis er nog even langs gereden en heb ik hem opgehaald. Daar waren toen ook net Marijke en Peter, dus daar heb ik ook nog heel even mee staan praten. Zij gingen de wandeltocht verder afmaken en ik naar huis.