Totaal aantal pageviews

zondag 18 september 2016

Dam tot Dam wandeltocht 17-9-2016





Het is vandaag 17 september en de Dam tot Dam Wandeltocht staat gepland. Een aantal weken geleden is de afspraak al gemaakt met Ineke en André om deze 27 km. te gaan lopen. Ineke is helaas geblesseerd en heeft af moeten zeggen. Ineke heeft vorige week de 80vandeLangstraat gelopen en herstelt nu van een blessure. Belangrijk om rust te nemen en te zorgen dat de blessure goed herstelt, naar je lichaam luisteren is belangrijk.
Ineke wenst ons een goede en gezellige tocht via André. Van Ria hoor ik dat er zorgen zijn rond haar zoon. Ook zij wenst ons een goede en gezellige tocht. Wij hopen dat het mee valt met de diagnose volgende week.
Cees brengt mij naar Woerden naar het station en op het station merk ik ineens dat mijn bidons water nog thuis in de koelkast liggen. Dan maar straks kijken of ik ergens water kan kopen. Volgens de ns reisplanner is het handig om via Utrecht te reizen. Dus dat gaat ook gebeuren. Eenmaal in Amsterdam staat André al bij spoor 8 op mij te wachten.
Samen gaan we op stap en we besluiten om eerst maar met koffie te beginnen.



 
 
Na redelijk lang op onze koffie te hebben moeten wachten, het smaakte wel heerlijk, en na een sanitaire stop ga ik richting de Dam. Je voelt je toch echt een provinciaaltje als je in de hoofdstad loop.
De start is op de Dam Amsterdam. Het historische hart van de stad. Aan en op de Dam staan het Koninklijk Paleis, de Nieuwe Kerk en het Nationaal Monument. Het is inmiddels half 9 geweest en wij gaan van start.
 

De tochten van "le Champion" zijn altijd erg goed geregeld. Ook vandaag is het een tocht waarbij je eigenlijk bijna niets mee hoeft te nemen. Je wordt zo verwend bij elke rust. Ik heb voor alle zekerheid flesjes water gekocht op de station, maar André zal mij daar later op de dag nog mee plagen, want water had je zelfs niet bij je hoeven te hebben. Het is een beetje heiïg. Niet helder dus en of de zon vandaag nog te voorschijn komt? Ik hoop het maar ik heb er een hard hoofd in.

Op de startkaart die we thuis hebben gekregen staat dat er ruim 16.000 deelnemers zijn vandaag. Deze tocht is ook een sponsortocht voor Pink Ribbon.

Dan hebben we al snel het uitzicht op de Montelbaanstoren, met als bijnaam Malle Jaap. De verdedigingstoren is uit 1516. In 1606 verloor de toren zijn verdedigingsfunctie. De bijnaam heeft de toren te danken aan het feit om  ooit op onregelmatige tijden spontaan te gaan spelen.


Dan komen we over het Entrepotdok. Dit grote complex pakhuizen dateert uit 1829. Hier lagen vroeger de goederen van overzee opgeslagen voordat er accijnzen over moesten worden betaald. De 84 pakhuizen , tegenwoordig woonhuizen, winkels en cafés zijn vernoemd naar Nederlandse en Belgische steden. Als we hier langs lopen proberen we ons in te denken hoe je ooit aan het wonen hier kan wennen. Voor mij zeker niet een wens. Laat mij maar lekker buitenaf wonen. Ik kan mij niet voorstellen dat je hier met plezier woont en er een behoorlijke prijs voor wil neertellen.



De route gaat langs Artis richting de Amsterdamsebrug. Vorig jaar heb ik deze tocht voor het eerst gelopen. Ik was bang dat ik mij niet meer zoveel er van zou herinneren, maar dat is zeker niet zo.
De eerste 5 km zitten er op en de eerste stempelpost is een feit. Op deze tocht zijn er vrij veel stempelposten en bij elke stempelpost wordt je weer verwend met wat lekkers. Bij de start was het een pakte Sultana en nu is het een plakje ontbijtkoek.
Via het Zeeburgereiland en de Schellingwouderbrug komen we in Amsterdam-Noord op het Dam tot Damloop parcours.
Voor we bij de volgende stempelpost zijn gaan we het W.H. Vliegenbos door. Het is het oudste stadsbos en bestaat ruim 100 jaar.
Er is van alles te zien en er worden verschillende plaatjes geschoten. Eén er van vind ik erg leuk.



Bij het cafeetje waar ik vorig jaar koffie dronk was het nu erg druk. Er stond buiten al een rij wachtenden daarom besluiten wij om door te lopen naar het café "'t Boemeltje". Daar werd gestopt voor een koffie en een sanitaire stop.


Bij de volgende stempelposten werden we weer verwend met een appel. Ook waterflesjes werden er uitgedeeld. Nu was het tijd dat André mij lekker ging plagen met het water wat ik vrij duur had gekocht. Maar ach, dat dure water heb ik in de trein nog heerlijk opgedronken en voor een deel over de bank en grond gegooid.


Langs de route is er van alles te zien en te beleven. Een kleine impressie hiervan zie je in de volgende collage.


Bij de volgende post worden we alweer welkom geheten door aardige vrijwilligers. De startkaart wordt afgestempeld op de 17 km. En er is weer iets te eten en te drinken.
Maar wat viel ons hier op? Er staan 2 dames keihard tegen een boom te duwen. Als er gevraagd wordt waarom ze dat doen, vertellen ze dat ze bang zijn dat de boom omvalt omdat hij al zo scheef staat. Dus voor onze veiligheid zullen we maar zeggen. Haha, geloof jij het?


We gaan weer verder. Op de Verlengde Stellingweg komen bij de ondertussen bekende Pink Stop. Hier wordt weer water uitgedeeld in roze flesjes en hartjes. Hier is ook gelegenheid om een bijdrage te geven.



Af en toe gaat de snelheid bij mij er een beetje uit en moet ik even aangezet worden om de snelheid wat op te voeren. Het helpt om dan een doel te stellen om die in te halen. Nu alle afstanden bij elkaar komen wordt het lastig om nog een beetje tempo er in te houden.


We komen Zaandam binnen en ook al zal het voor morgen worden neergezet wij voelen ons ook welkom en maken er vast een foto van.



Op het laatste rustpunt staat ook de stempelpost van de 21 km. We lopen over de rustpost heen, halen onze stempel op en gaan weer verder. De laatste 6 km.
De finish wordt geroken en ook al is het nog een stukje, sommige zijn wel erg optimistisch en maken een klein foutje van 2 km. Helaas we moeten toch echt nog 4400 meter. Maar leuk bedacht!


Het is onder het viaduct door, er over heen en dan weer naar beneden. En dan zijn er altijd wel weer wat momentjes die om een kodakmoment vragen.


De finish komt nu steeds dichterbij. We komen Zaandam binnen. Nog maar weer een paar plaatjes.

De aanlooproute naar de finish is ten opzichte van vorig jaar gelukkig veranderd. We lopen nu prettiger dan de wijk waar we vorig jaar door gingen. We slingeren na de Dam in Zaandam nog door wat straatjes naar het Dam tot Dam Park.


En dan zijn we binnen. Ik krijg mijn laatste stempel en de medaille omgehangen. Ik denk vandaag weer eens om mijn wandelboekje af te laten stempelen!




En dan is het tijd voor een welverdiende Radler!!! We proosten op het resultaat en na ons verdiende drankje wordt het tijd om het station op te gaan zoeken. Ik heb nog een uitnodiging voor een ander feestje vandaag en daar wil ik graag naar toe. Trouwens hoe denken ze hier over wandelaars? Ik vraag het mij af.



De pendelbus laten we staan en we lopen het laatste stukje terug naar het station. Daar zoeken we ieder onze trein op. Ik besluit de rechtstreekse sprinter te nemen. Dan hoef ik niet meer over te stappen en kan ik blijven zitten tot Woerden.

Het was vandaag heerlijk wandelweer, goede temperatuur en geen spat regen gehad!
Dank je wel voor je gezelschap vandaag André! We zien elkaar vast weer op één van onze volgende tochten.















 

dinsdag 13 september 2016

Women to Women 10-9-2016





Vandaag ga ik een sponsortocht lopen "women to women" georganiseerd door Open Doors.
Omdat ik de 4daagse in Nijmegen al was gesponsord door veel mensen, wilde ik eigenlijk niet weer om geld gaan vragen, daarom besloot ik mijzelf te sponsoren. Om de tocht voor iedereen toegankelijk te maken is de afstand niet zo ver. Ruim 10 km en dat was nog in te korten met 3 km voor diegene die het te lang vinden. Omdat ik de afstand wat kort vond besloot ik vanuit huis naar de start locatie te lopen.
Dat was genieten zo vroeg op de morgen door het "Groene Hart". Wat heb ik veel elders gelopen en weinig genoten van de polder. Er waren al verschillende kodakmomenten voor ik op de startlocatie aankwam.



Sinds enkele jaren hebben wij een prachtig pontje gekregen over de Grecht en als ik over het pontje ga ben ik dicht bij de startlocatie. Omdat ik niet zo vroeg ben, een kwartier later vertrokken dan de bedoeling was, besloot ik nu zeker met het pontje te gaan. Als ik om wil lopen moet ik zeker 3 kwartier extra lopen.



Fijn het pontje lag aan mijn kant, dat scheelt dan hoef je hem niet eerst over te draaien. Ik kon gelijk mezelf naar de overkant draaien. Als ik midden op de Grecht ben zie ik een plezier vaartuig aankomen. Dat wordt even flink doorwerken. Ik ben over en zet weer voet op vaste bodem. Op naar de startlocatie. Daar staat de koffie al klaar met wat lekkers erbij.



Na uitleg over de actie, wij lopen vandaag voor vrouwen in Ethiopië, veel vrouwen zijn daar weduwe en hebben het moeilijk om hun gezin te onderhouden. Wij krijgen een PowerPoint presentatie te zien. Daarna wordt het tijd om in de benen te komen. Het is prachtig wandelweer, het belooft zelfs erg warm te worden en dat voor half september. Er wordt een temperatuur verwacht van rond de 28 graden. Ik heb heerlijk een wandelrokje aangedaan. Nog even de zonnestralen vangen.

De route gaat weer naar het pontje waar ik net over ben geweest. Leuk hoor we zijn met 35 vrouwen, dus dat wordt 2 keer overzetten. Gelukkig staan er aan de overkant ook mensen te wachten dus alle keren doet het pontje dienst.



Via de Grechtkade lopen we naar de Westveense molen. De molenaar denkt dat hij ineens veel bezoekers krijgt. Het is namelijk Monumentendag en de molen is daarom open vandaag. Maar nee, deze dames komen langs en bewonderen de buitenkant maar gaan weer verder. Richting de lunchpauze.


Vanmorgen had ik mijn nieuwe sjaaltje met gel nog in het water gelegd. De gel blijft koud en zo heb je de hele dag een heerlijk gekoeld sjaaltje in je nek. Ik had het sjaaltje gezien bij Ineke tijdens de 4daagse in Ede. En het is zeker een goede aanschaf geweest. Ik heb er de hele dag plezier van.
We komen bij de plek waar de lunch gepland is. We hebben allemaal ons lunchpakketje bij ons en ons drinken. Iedereen kiest ervoor om binnen te zitten. De ruimte is heerlijk koel.
Na een half uur stappen we weer op.
Al redelijk snel komen we op het punt waar je de route in kunt korten. Sommige dames maken hier gebruik van. Ik ga met de rest mee en dan kom ik toch weer op een plek zo dichtbij huis waar ik nog niet eerder ben geweest.

We gaan namelijk dwars door de "lusthof De Haeck" heen. Wat een prachtig gebied is dat. Hier ga ik zeker nog eens heen. Ik loop hier wel vaker dus even de route veranderen en ik neem deze paadjes.
Kijk zelf maar op de volgende foto's.


Ons rondje zit er bijna op. We lopen langs een weg die vandaag de nodige herinneren oproept, terug naar de startlocatie. Daar bedanken wij de organisatie en ik neem het pontje richting huis. Rond 3 uur ben ik weer thuis en de gps geeft aan dat ik 20 km. heb gelopen. Mooie tocht voor vandaag, ik heb weer genoten!






zondag 4 september 2016

70ste airborne wandeltocht





Voor vandaag staat de 70ste airborne wandeltocht op het programma. Ik heb met André afgesproken en we hebben gepland dat we dezelfde trein nemen. Ik wacht op Utrecht CS op een trein later dan mijn eigenlijke aansluiting is. De trein die eerder vertrekt stopt niet in Veenendaal-De Klomp en daar stapt André in de trein. Ik stuur een berichtje waar ik te vinden ben in de trein en het moet dus goedkomen.

Even een stukje Wikipedia voor degene die niet zo op de hoogte is van de geschiedenis van de airborne wandeltocht.

"De Airborne Wandeltocht is een herdenkingstocht in het kader van de Slag om Arnhem (september 1944) en vindt iedere eerste zaterdag van september plaats in Oosterbeek. Het is een van de grootste internationale wandelevenementen.
De Airborne Wandeltocht is een eerbetoon aan de ruim 1.700 Britse en Poolse militairen die in de Slag om Arnhem het leven lieten en begraven liggen op de Airborne Begraafplaats te Oosterbeek. De opbrengst van de Airborne Wandeltocht wordt aangewend om minder draagkrachtige oud-strijders en nabestaanden in staat te stellen over te komen om de jaarlijkse Airborne herdenkingen in en rond Arnhem bij te wonen.
In het jaar 1947 organiseerde de Politie Sport Vereniging ‘Renkum’ voor het eerst de “Airbornemars”, om diegenen te eren die in de septemberdagen van 1944, onder meer in de omgeving van Oosterbeek, hebben gestreden voor de bevrijding van Nederland. Aan de eerste “Airbornemars” namen zo’n 2.000 wandelaars deel en werd daarmee vanaf het begin al een succes. Later werd aan deze mars, met toestemming van Major-General R.E. Urquhart, CB, DSO, commandant van de 1e Airborne Divisie, de naam “Airborne Wandeltocht” gegeven en mocht het Pegasus-embleem door de organisatie worden gebruikt.
Vanaf het begin is de netto-opbrengst van de Airborne Wandeltocht bestemd geweest voor de soldaten, die invalide zijn geworden door de oorlogshandelingen tijdens de Slag om Arnhem, alsmede voor de nabestaanden van de gevallenen, die financieel niet in staat zijn om de Airborne herdenkingen in september in Arnhem en omgeving bij te wonen. Vanaf 2011 komen ook andere doelen in aanmerking voor een bijdrage, mits deze passen in het gedachtegoed van de Airborne Wandeltocht en voldoen aan de daartoe door de organisatie opgestelde beleidslijnen.
De Airborne Wandeltocht kent vier afstanden, te weten de 10, 15, 25 en 40 kilometer (40 km voor individuele wandelaars) en leidt door een gedeelte van de Veluwezoom met rustieke bossen van de gemeente Renkum en een prachtig uitzicht over de Rijn. Aan de Airborne Wandeltocht nemen jaarlijks veel wandelaars deel uit binnen- en buitenland, zowel individueel als in groepsverband. De groepen geven over het algemeen de voorkeur aan de langere afstanden.
De routes op de vier afstanden leiden u langs markante plaatsen, zoals:
-het voormalig hoofdkwartier “Hotel Hartenstein”, thans het “Airborne Museum”, van waaruit Major-General R.E. Urquhart, CB, DSO, commandant van de 1e Airborne Divisie de ongelijke strijd leidde.
-Het museum is dagelijks geopend; op de wandeldag vanaf 12.00 uur.
-de Airborne Begraafplaats te Oosterbeek, waar ongeveer 1.750 Britse en Poolse militairen hun laatste rustplaats kregen.
-de uitgestrekte bossen van de “Bilderberg”, waar een hevige strijd werd geleverd.
-de landingsterreinen in Wolfheze, Heelsum en Renkum, waar de Airborne-soldaten werden gedropt.
-de “Oude Kerk”, dat tijdens de terugtocht als verzamelplaats diende. Deze“Oude Kerk” is op de dag van de Airborne Wandeltocht geopend van 14.00 tot 17.00 uur."

André en ik hebben voor de 25 km. gekozen. Een mooie afstand voor vandaag. Het belooft mooi wandelweer te worden na de regen van de afgelopen avond en nacht.

Onze trein is om 8.25 uur in Oosterbeek en we lopen op ons gemak naar het startterrein toe. Voor wij het startterrein oplopen horen we al dames mopperen over de afstand van het parkeerterrein naar de start en over pendelbussen die niet te vinden zijn. André informeert even of de dames wel plezier in vandaag hebben en of zij zin in de tocht hebben. We gaan daar eerst van een heerlijke kop koffie genieten en kijken of er nog bekenden zijn. Ook kijken we even of hi-tec soms nog een shirt over heeft. Wij hebben er allebei geen besteld en eigenlijk hebben we spijt. 

Dan ontdekt André Hennie en die gaan we even een hand geven en een fijne wandeltocht toewensen. Ook krijgen we Yolanda in het vizier. André gaat ook haar een goede wandeltocht wensen en ik volg.


Het wordt steeds drukker op het startterrein en wij besluiten om ook vast in de rij te gaan staan bij de start. Ik weet dat mijn zus Jannie ook meeloopt en tegelijk met de 25 km start. Zij gaat de 15 km lopen. Ik ben nog door haar gebeld maar heb dat niet opgemerkt. Veel later zie ik dat pas.
Het starten in Nijmegen, waar de hoeveelheid mensen het best mee te vergelijken is, gaat wel sneller. Dat komt omdat je in Nijmegen direct je weg vervolgt op een brede straat. Hier ga je direct een smaller bospad op en moet je in de afdaling. Dit jaar gaat de afdeling goed. Vorig jaar was het eem modderpoel begrijp ik.



We gaan Oosterbeek door in een grote menigte. Het is een drukte van belang en soms lastig om een paar foto's te maken. Daarom heb ik in dit verslag wel wat foto's geleend van leden uit de groepen waar ik lid van ben en die een mooiere foto hebben geplaatst. Dank daarvoor.




André heeft de wandeltocht al vaker gelopen en gaat mij op de speciale gedenkplaatsen brengen. Zo ook op de begraafplaats!! Dank aan Sjaak voor de foto's.


 
 
Na de splitsing werd het rustiger lopen. De 40 km lopers waren al lang voor ons vertrokken en nu wij als 25 km. lopers op het parcours komen wordt het een stuk rustiger lopen. Ik zie nog een wandelaar van de Stertochten "Utrecht". Hij vertelt dat de 4daagse soepel verlopen is en dat hij met plezier de 55 km. heeft gelopen. We zeggen elkaar gedag en ik zoek André weer op. We hebben heerlijk doorgelopen en besluiten om pas op de helft zo ongeveer te stoppen. Wel hebben we eerder een keer gestopt omdat de nood hoog werd. Gelukkig zijn er langs het parcours regelmatig sanitaire voorzieningen zodat "wild plassen" niet nodig was.
 
We lopen een terrein op van een ggz instelling in Wolfheze. En wat we daar gedaan hebben dat beleef je niet elke dag. Wie haalt er als voetganger nu een rijdende auto in! Wij hebben het geflikt. André sprak de bestuurder nog even aan. Als we deze bestuurder moeten beoordelen qua geduld en netheid, dat wordt het een grote voldoende!!! Hij bleef keurig achter de wandelaars en dacht er niet over om in te halen.
Een stuk verderop verlaten wij via een bospad weer het terrein. Spannend dat verkeersbord als je ook het pad bekijkt!
 


 


De tocht gaat verder en we genieten van de natuur en het mooie weer. Dan komen we het bos uit langs een golfterrein. Het terrein is nu in gebruik van een golfclub. Oorspronkelijk was dit de landingsplaats van de militaire in 1944. Waarschijnlijk zag het terrein er toen iets anders uit als nu. We lopen door en besluiten om bij de grote rustplaats die we dan tegenkomen nog niet te stoppen. We verwachten dat er straks ook wel een gelegenheid zal zijn. En zo lopen we Heelsum binnen.


Even later lopen wij langs de plaatselijke voetbalvereniging. Daar valt mijn oog niet alleen op het bord dat hier medische verzorging is maar ook op het simpele bord dat hier soep en broodjes te krijgen is. Het besluit is snel genomen, we gaan naar de soep. Een heerlijke tomatensoep kunnen we hier krijgen en samen met onze meegebrachte bammetjes is het een heerlijke lunch!!


Na een pauze van een klein half uurtje stappen we weer op. We zijn ongeveer op de helft en hebben best nog wat klimmetjes voor de boeg. Maar we genieten van alles om ons heen. Voor mij is de tocht best verrassend voor wat ik zie en meemaak.

Ben je weleens echt flink beetgenomen op een wandeltocht. Nou ik vandaag dus wel. Ik zal je eerst een foto laten zien. Wat zie je aan die persoon die een rode baret draagt? Valt je iets op? Kijk eens goed en luister ...................


Zie je niets bijzonders en hoor je ook niets?
Hier komt het verhaal:
Ik hoor dus een militaire groep aankomen, zingend!! Dus ik zeg tegen André dat wordt straks aansluiten en lekker meelopen. Wat hoor je ze goed aankomen. Zal het een grote groep zijn?
André kijkt achterom maar geen opmerking of zo. Het geluid komt dichterbij dus zo dadelijk aansluiten denk ik. Ik zie nog steeds niets. Het lijkt wel of de groep naast ons loopt, nog steeds niets te zien, wat gek! Het haalt me in, nog heb ik het niet door. Ik maak nog een opmerking en wat loopt er dan voor me??!!! Eén rode baret met in zijn rugzak een draagbare geluidskast met zijn favoriete muziek. Of is het zijn bataljon wat thuis gebleven is. Ik voel me zwaar in de maling genomen!!! We lachen er maar om en bedenken al het verhaal erbij.
De tocht gaat verder. We komen weer bij een kodakmoment. Uiteraard maakt iedereen hier een foto, dus ook ik.

 Het klimwerk is begonnen maar André belooft mij nog een mooi punt wat de moeite waard is om foto's te maken. Het zonnetje heeft er flink zin in en schijnt heerlijk in de rug. Wat een mooi weer in vergelijking met vorig jaar.
We komen bij een controle post. Plek genoeg achter een pilaar om je even af te zonderen.

Een hartelijk welkom in het Heveadorp. We volgen de richtingaanwijzers naar het Dunoplateau en werkelijk wat een prachtig vergezicht. Daar is dus de stad en de brug!




Een bijzondere wandeltocht, ook nu ik het verslag zit te schrijven en terugdenk aan de oorsprong van deze tocht. Dan valt mijn oog op nog wel een heel bijzondere waarschuwing!
Het is maar dat je er om denkt en je bent gewaarschuwd!!



Het schiet op, het eindpunt begint in zicht te komen, voor sommigen niet, we merken dat optellen voor veel mensen gemakkelijker is dan aftrekken. Jammer, want dan had je geweten hoever het nog was. En dan zien we ineens Pascal lopen. Pascal sluit zich bij ons aan. Even van elkaar horen hoe het gaat. Pascal heeft de 40 km vandaag gelopen en omdat hij in de buurt kampeert is hij vanmorgen vanaf de camping komen lopen en straks loopt hij terug naar de camping dan heeft hij er vandaag 50 km. op zitten. Een mooie voorbereiding voor de 100 km van volgende week.
Leuk we lopen met z'n drieën verder. Het laatste stuk zal niet meer zo doorlopen omdat er steeds muziekkorpsen tussen gevoegd worden en wij dan stilgezet worden. Maar het is ook genieten van de korpsen die hun beste beentje voorzetten. Dit is gewoon een stukje showwerk! Gaaf! Er zijn een paar foto's van maar in het eggie was het veel mooier.


Het laatste stukje door Oosterbeek en we komen op het finish terrein. Wij melden ons af en halen onze herinnering op. Ik ben zo handig om te vergeten mijn wandelboekje af te laten stempelen(organisatie alweer een berichtje gestuurd) en we gaan wat drinken en nog even heerlijk genieten van alles om ons heen. We drinken nog wat met Hanneke en haar familie.


Dan komt er een eind aan deze leuke dag en stappen we op en zoeken de trein op. Dat verloopt allemaal lekker vlotjes. Om 17.23 uur haalt Cees mij weer op in Woerden en kijk ik terug op een mooie wandeldag.