Vandaag staat de Weide Winterwandeltocht gepland in Vinkeveen. Ik heb erg veel zin om er heen te gaan omdat ik met de organisatie van WSC de Verbinding kennis gemaakt heb tijdens de Stertochten naar Nijmegen in 2016.
Omdat de weersvoorspellingen niet zo goed zijn was het nog spannend wie er wel of niet gingen lopen. Ik had in principe met Ommetje Breukelen afgesproken omdat ik daar volgende week ook mee naar Egmond gaat. Ik weet ook dat Jacqueline wil gaan lopen. En zoals ik van André heb geleerd je moet niet op 1 paard wedden, dus........
's Morgens krijg ik een berichtje van Ommetje Breukelen dat de weersvooruitzichten zodanig zijn dat zij thuis blijven. Er wordt natte sneeuw, hagel en wat al niet meer verwacht.Na contact met Jacqueline besluiten we toch te gaan. We nemen een poncho mee en hopen er het beste van.
Op de provinciale wegen is het redelijk te doen en de A2 is helemaal schoon. Bij Abcoude ga ik van de snelweg af om al snel de Winkeldijk op te draaien. Wat een smal dijkje, ik ben blij dat ik met mijn corsa ben,
Als ik op de startlocatie aan kom is Jacqueline er nog niet, maar als ik binnen even rondkijk en een praatje maak, komt zij er aan.
We schrijven in voor de 15 km. en spreken af dat we altijd bij de splitsing nog voor de 10 km kunnen kiezen.
We krijgen nog een appel mee voor onderweg en we gaan op pad.
De tocht is wel gepijld maar toch hebben we de routebeschrijving af en toe nodig. Al snel gaan we van het asfalt af en wordt het een grasdijkje. Nog even later gaan we via een trappetje een wildrooster over. Het wildrooster dient als bruggetje over het water.
Het is een mooi Weide Wintertocht met prachtige vergezichten, maar jammer genoeg hebben we al heel snel onze poncho nodig.
We moeten ook echt doorlopen want het lijkt net of je voet vastzuigt in de bagger. Onze schoenen en broek worden er niet schoner op.
Na heel wat klompenpaden komen we in Botshol.
We besluiten om niet naar de wagenrust te gaan maar door te lopen. Ook omdat we af en toe wat gerommel horen en we zijn geen held als het op onweer aankomt.
Na een stukje te hebben gelopen wordt het onweer serieuzer en we besluiten een plekje te zoeken om te schuilen. Dat valt nog niet mee, maar we vinden een overkapping waar we onder gaan staan. Er zijn nog 3 wandelaars die komen schuilen. Als de andere wandelaars besluiten door te lopen, blijven wij nog even staan en ja hoor er komt nog een klap onweer. Dan gaan ook wij weer verder.
We vervolgen de tocht en lopen nu over een asfaltweg. Bij de splitsing besluiten we de 10 km. te nemen. Door de grote stukken onverharde baggerpaden zijn we niet echt opgeschoten en omdat Jacqueline vanavond nog een loop heeft gaan we terug naar de startlocatie. Het blijft maar hagelen, natte sneeuw, niet veel aan. We genieten wel van de mooie omgeving.
We melden ons af bij de startlocatie, we krijgen een mooie herinnering en ons wandelboekje wordt afgestempeld. Ik begin dit jaar weer met een nieuw boekje.
Het was guur weer, maar ondanks de nattigheid, hebben wij heerlijk gelopen en genoten van de mooie uitzichten.
We drinken nog even iets warm en dan wordt het tijd om naar huis te gaan.
De eerste georganiseerde tocht zit er op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten