Vandaag is er een SOP (Samen op pad) tocht in Soest. Dit zijn groepswandelingen. Je start allemaal tegelijk en je blijft in de groep lopen. Je hebt geen routebeschrijving, voorop lopen mensen van de organisatie en achteraan loopt ook iemand van de organisatie. Er zijn 3 rusten geregeld. Ik heb zo hier en daar is geïnformeerd over dit soort wandelingen. Omdat deze wandelingen altijd op woensdag zijn trekken zij mij wel, woensdag is normaal gesproken mijn vrije dag dus best het proberen waard.
Gisterenavond mijn tomtom bijgewerkt met nieuwe kaarten en vast even gekeken waar ik moet zijn.
Ik vertrek op tijd omdat het rond Utrecht nog weleens druk kan zijn. Om kwart voor negen zit ik in mijn autootje. Wat ben ik nog steeds blij met het karretje, ik heb hem alweer 4 jaar. Als ik in Soest aankom kan ik niet helemaal bij de startlocatie komen, er wordt geasfalteerd. Het startbureau is bij de Atletiekvereniging Pijnenburg in Soest. Als ik het terrein op loop zie ik ineens waar ik ben! Dat is bekend terrein. Hier is altijd een rust van de 2daagse van Amersfoort. Ik ga naar binnen en daar wordt mij verteld dat ik mij moet aanmelden en dat ik vast de soep of een broodje kroket of bitterballen kan bestellen. Ik bestel soep voor bij mijn brood. De aanmelding is snel gebeurd en dan wordt direct mijn wandelboekje afgestempeld. Zo alle plichtplegingen zijn geweest en dan eerst een sanitaire stop want om 10..00 uur precies wordt er gestart.
Er is nog tijd over dus ook nog even een kop koffie en dan direct even rond kijken of er bekenden zijn.
Voor ik zelf bekenden zie, heeft iemand mij al in de gaten. Mijn naam wordt genoemd en ik kijk een beetje vreemd op, ik ken de beste man niet? Bert vertelt dat hij van Monique heeft gehoord dat ik hier ben en via Facebook wordt ik herkend. Dat is niet moeilijk als je Scandinavisch blond ben. Bert stelt zich verder voor en we zullen onderweg nog wel wat kletsen. Ik kijk verder en zeg Rolf gedag, leuk dat hij er ook is. In Zandvoort heb ik hem gemist. Dan zie ik ook Dick en daar raak ik mee aan de klets. We gaan nar buiten want het is ondertussen 10 uur. Daar wordt een lid van de organisatie in het zonnetje gezet. Hij blijkt in de lappenmand te hebben gezeten, gelukkig zijn er goede uitslagen en hij is bijna jarig of jarig geweest dat weet ik niet meer zo goed.
We zingen met z'n allen voor hem en dan wordt er vertelt waar de route ons zal brengen. Ik heb het allemaal niet zo goed onthouden maar vindt het geen probleem.
Eerst gaan we langs de 3 kerken van Soest, dat heb ik nog onthouden. De groep bestaat uit 111 deelnemers vandaag. Ik vind het een heerlijk tempo en al snel raak ik aan de klets met verschillende mensen.
Ik word door Dick voorgesteld aan Piet. Piet is ook een markeerder van het Westerborkpad en voor de mannen is het hier in Soest een thuiswedstrijd. Ze zijn op dit moment druk met het aanbrengen van de nieuwe markeringen. En al snel is het Westerborkpad het gespreksonderwerp. Dan komen we bij de Eng.
Uuuhhh, we gingen toch eerst langs de 3 kerken, ik heb er nog maar 1 gezien! Dan blijkt dat Soest niet echt een dorpskern heeft, maar eigenlijk een lang uitgestrekte plaats is. En ja hoor daar komt de 2de kerk aan. We lopen als de kerk en gaan een straat in met mooie bloeiende bomen in de tuinen. Wat mooi na een paar zonnige dagen. Vandaag is het niet zo zonnig, maar geen verkeerde temperatuur om te wandelen.
We lopen verder en daar duikt de 3de kerk op en we zijn alweer bij de wagenrust.
We worden opgewacht met een stroopwafel en een pakje drinken. Heerlijk!! Er wordt de tijd genomen om alles rustig op te peuzelen en te drinken en ik maak gelijk even een foto van mijn wandelgezelschap.
Na de rust gaan we verder en we lopen al snel Soest uit en dan komen we ineens langs de spoorbaan te lopen een stuk van het Westerborkpad. In de verte zie ik de fietsbrug liggen, waar je naar Hoogland gaat. Op dit stuk zitten de nieuwe stickers er al op. Er zit ook nog een oude sticker van het Westerborkpad en die wordt er gelijk afgehaald.
Dan loop ik ineens naast iemand die er vandaag ook voor het eerst bij is. Bij de 4daagse van Nijmegen masseert zij in het Buitensport Centrum in Overasselt. Zij heeft de 4daagse ooit wel een keer gelopen. Ook andere tochten die op mijn "nog te lopen" lijstje staan heeft zij gelopen en al snel raken we in gesprek.
We gaan ondertussen van de verharde weg af een weiland in. Hier is het wel even oppassen. Een keer in de kuil stappen lukt hier best gemakkelijk.
De Elfstedenwandeltocht komt ter sprake en dan vertelt zij dat zij ook een keer de 80vandeLangstraat heeft gelopen. Aha, mijn interesse is gewekt want die staat redelijk bovenaan mijn lijstje. Ook Deikirch heeft zij gelopen. Maar dan vertelt zij het een en ander over Waalwijk, oké die moet het dan toch worden. De nuttige tips knoop ik in mijn oren. We lopen verder en voor we het weten staan we bij de "grote" rust.
Na de lunch probeert Bert mij te laten geloven dat het echt koud is geworden buiten en dat het regent. Nou Bert regen voel ik niet en een windjack hoeft echt niet aan. Het is niet zonnig maar wel droog en koud ook niet echt. We moeten even wachten want van de organisatie is er een gps zoek. De gps wordt niet gevonden, dus toch ergens verloren? Het lijken mijn wandelstokjes van vorig jaar wel. Door het gevalletje gps raak ik in gesprek met de achterste man van de organisatie en vertel ik hem dat ik me nog eens wat verder moet verdiepen in mijn gps. Op dit moment neem ik de track alleen maar op en ik wil hem ook meer gaan gebruiken om een track die erop staat te gaan lopen. Ik krijg weer bruikbare tips en ga toch nog eens aan de slag met het boekje wat ik heb.
Als we nog verder lopen komen we wel op heel bekend terrein. Hier lopen we straks in juni weer bij de 2daagse van Amersfoort. Ik raak weer met Piet in gesprek en dan blijkt dat Piet graag klompenpaden loopt en ook de 3 klompenpaden in Kamerik heeft gelopen. Ook in Beusichem heeft hij kort geleden een klompenpad gelopen, alleen dat ging niet helemaal naar wens. Er was iets met een sloot en een afgegraven pad en koppie onder en een fototoestel die verloren ging, net als de telefoon, ook nog iets van een supermarkt waar naar hem werd gefloten. Nou laat Piet het zelf maar vertellen. Als je hem spreekt, vraag het maar eens. Ik probeerde het thuis te vertellen en sorry maar ik moest er toch weer om lachen!
Dan vertelde ik net over de bekende plekjes van de 1ste dag van de 2daagse. Hier zijn ze. Het is hier nu veel rustiger. De vogel vindt het net druk zat, maar gelukkig blijft hij zitten.
Als de groep weer bij elkaar is gaan we weer verder en al snel komen we bij de 3de (wagen) rust. We worden getrakteerd op heerlijke paaseitjes. Echt wat een verwennerij. Tijdens deze rust kom ik in gesprek met een andere markeerder van het Westerborkpad. Zij markeert het stuk rond Hoogeveen en Meppel. Daar ga ik nog komen de komende tijd.
Na deze lekkernij gaan we met elkaar voor het laatste stuk van de wandelroute. We komen hier nog over een prachtig stuk zand. Het loopt wel zwaar maar het blijft toch wel erg mooi. Dick vertelt dat het kortgeleden nog onderhoud heeft gehad. Het raakte steeds meer bebost en de hei breidde zich ook te veel uit. Het is genieten vandaag.
Het laatste stuk zit er alweer op en we komen vanaf de andere kant terug bij de kantine van de atletiek vereniging. Ik drink nog even een frisje, we praten nog even wat, ik neem een wandelprogramma mee, bedank iedereen voor de gezelligheid en dan zoek ik mijn karretje op en ga richting huis. Na wat file, sta ik om half 6 weer in Kamerik. Het was een heerlijke wandeldag ik heb genoten!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten