Alweer eind oktober en de 4de zaterdag van oktober is het de Pegasus wandeltocht die gepland staat. Er is een speciaal wandelboekje voor de 4 tochten je herinneren aan de oorlog 1940/1945. Omdat ik 1 van de tochten niet binnen de 2 jaar heb gelopen en de Pagasus al voor de 3de keer ga lopen, probeer ik nog een keer of ik het boekje nu afgestempeld ga krijgen binnen de daarvoor gestelde tijd van 2 jaar.
Voor achtergrond informatie over de Pegasus wandeltocht hier de link: https://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Pegasus
Op de site van de VVV is het volgende terug te vinden:
http://www.vvvarnhemnijmegen.nl/pegasus-wandeltocht
De wandelschoenen gaan aan en dan ga ik achter andere wandelaars aan richting de startlocatie. Van vorig jaar weet ik nog dat het super spannend wordt om vanmiddag de auto terug te vinden.
André en Michel zijn er al en André haalt een koffie voor mij, heerlijk want ik heb al een uurtje auto gereden. De wekker liep vanmorgen om 05.45 uur af. Best op tijd voor de zaterdag. Dan wordt het tijd om in te schrijven en gaan we op stap.
Omdat André vorig jaar de 20 km vond tegenvallen omdat we een saai stuk langs het spoor moesten hebben we nu ingeschreven voor de 30 km. Over dat saaie stuk later meer.
Hier boven een kaartje van de route. Wij gaan van start. Het is net 08.00 uur geweest en nog niet helemaal licht.
Het eerste stukje over 's Heerenloo is anders dan we gewend zijn, maar al snel zitten we op het bekende pad.
De planning is om 2x keer te stoppen voor een rust. De rusten zijn mooi verdeeld op de route, prima geregeld.
André heeft zijn grote rugzak met 14 kg bagage weer bij hem en dat levert direct alweer gesprekstof op.
De flyers worden door Michel gepakt en André heeft de praat. Michel en ik lopen samen verder. Voor mij is het eerste stuk ondertussen bekend terrein. We komen langs de 2 stenen waar ik 3 jaar geleden op geposeerd heb. Dat doe je niet elk jaar, dus we lopen door. Nadat we een poos door het bos gelopen hebben komen we ineens op open terrein. En voor we het weten zijn we bij de eerste wagenrust. Die slaan we over en zoals te zien is zijn wij niet de enige die doorlopen. Er zijn niet veel klanten zo vroeg op de morgen.
Net voorbij de wagenrust staat de wandelfotograaf al. We maken een grap, zoiets van buik in, borst vooruit en lachen nog even na over de vorige keer. Toen liepen we in een grote groep wandelaars en de dame die van te voren ons attent moest maken dat de fotograaf iets verder op stond zag het even niet zitten toen. Zij vertelde ons dat als we niet wat netter gingen lopen er geen foto gemaakt kon worden. De foto was ook niets geworden toen.
Nu gaan we netjes naast elkaar lopen en glimlachen naar het vogeltje.
Even verderop zien we dan toch het vee lopen waar we al op gerekend hadden en natuurlijk leveren zij een Kodakmomentje op.
En staan we bij "Juffrouw Tok". Het eerste controlepunt en onze eerste rust. De één gaat aan de soep en de ander aan de koffie. Ik vind het te vroeg voor soep, net 10.00 uur, dus neem een kopje koffie en mijn fruithapje. De tokkies zijn zo toegetakeld dat ze maar alleen op de foto moeten.
Als wij weer buiten komen is de muziek ook gearriveerd. Hier worden nog even foto's en geluidsopnames van gemaakt en dan wordt het tijd om de Ginkelse Hei op te gaan. Hier staat het airbornemonument.
Dit stuk van de tocht is altijd al een pittig stukje door het zand en nu staat er vandaag ook nog een behoorlijk windje. De schapen zijn al met de herder naar buiten als we langs de schaapskooi komen. Even verderop staat de herder met de kudde en zijn hond. De hond was lekker aan het graven in het zand en toen ik aan de herder vroeg op hij een fotogenieke hond had, gaf hij de hond (naam even vergeten, ik dacht Roos) het bevel te gaan liggen en hebben wij hem gefotografeerd. Leuk herder!!!
Dan gaan we onder de A12 door en daar splitst de route zich. De 20 km gaat richting het pad langs het spoor en wij met de 30 km gaan richting Renkum.
Wij komen langs grafheuvels. Van het bord maak ik een foto (later maar eens uitzoeken wat het precies is) en dan wordt het zoeken naar een geschikt plekje voor een stop. Een stop!!! Nee, wordt er gezegd dat duurt nog even hoor voor we bij de volgende stempelpost zijn. Ja dat snappen we maar het is toch bijna 11.00 uur!!!!!
En juist op deze tocht met het verhaal van het 11-uurtje in onze gedachten moeten we het niet vergeten!
Na het stopmoment gaan wij verder en al snel gaat de tocht verder langs de Renkumsebeek. Daar vinden de mannen een bankje en ja, hoor een rustmoment. De één gaat languit en de ander gaat de foto maken, oké zal ik jullie dan eens allebei op de foto zetten?
Het blijft leuk met buurman en buurman op stap, het volgende moment komt er een brugmoment. Nou, ja een brugmoment, meer een sollicitatie op een nat pak!
En dan dat bankje? Het herinnert mij aan een WS78 wandeltocht van vorig jaar. Dus we zijn weer op bekend terrein aangekomen.
Dan komen we langs Staatsbosbeheer en Woonzorg. Mooi pand van Woonzorg, daar wil ik wel wonen als ik niet meer thuis kan wonen.
Dan komen we in het kabouterbos. De kabouters willen eigenlijk wel met hun gezicht op de foto, maar het is beter om de kabouters op de rug te fotograferen. En kan zien wij de kabouterhuisjes. Bij één van de huisjes hangt de was zelfs buiten. Leuk hoor!!
Wij lopen het kabouterbos weer uit en zien dan een fors beschadigde boom. Er is ook een boomstam waar je gewoon in kan staan. Dan gaan wij de houten steiger over, ik herken dit weer van de WS78 tocht. De steiger ligt over een kwetsbaar gebied. De route loopt precies anders om dan bij de WS78 tocht. Aan de overkant ligt een ven. Deze route is echt mooier dan de 20 km en dan zeggen we nog eens tegen elkaar. Nog steeds denken we dat we niet over het saaie pad langs het spoor gaan!!!! Maar .....................
Dan gaan we eerst stempelen en rusten bij Campman.
Na een heerlijke rust gaat de tocht verder. We komen langs ?? wat het zijn ??? kijk zelf maar op de foto.
En toen kwamen we ........... niet in Bennekom wat André wist van andere jaren, maar ................. op het pad langs.............. het spoor!!!!
Wij hadden hier niet op gerekend en vinden dit het meest saaie stuk wat we wilden omzeilen door de 30 km te lopen. Verder was de 30 km veel mooier dan de 20 km. De volgende keer kies ik weer voor de 30 km.
We lopen wat ongemotiveerd langs het spoor over en onder hindernissen door. Dan komen we bij de laatste wagenrust. Daar hadden we eigenlijk moeten stempelen, maar dat is niet gebeurd. Geen probleem bleek later.
Via het bos komen we Ede weer binnen. Daar komen we langs het bevrijdingsmonument en langs het mausoleum.
De tocht zit er bijna op. We komen eerst nog langs een plek waar we vorig jaar heel veel paddenstoelen hebben gezien. Je kon zien dat ze er dit jaar weer geweest zijn, alleen nu niet. En dan..... wie mist er een schoen????? Of is dit vast schoen zetten voor de Sint? Die is nog op zee hoor, de perpernoten wandeltochten komen nog.
Nog een paar verkeerslichten en daar is de finish!! Heerlijk wat drinken en wat kletsen en dan zoeken wij een jeep op die ons naar 's Heerenloo wil brengen. Ik krijg ondertussen een appje van Cees of ik de auto nog terug kan vinden, Ik vertel hem dat ik gewoon wacht tot iedereen naar huis is. De auto die dan overblijft is van mij!
Eenmaal terug op 's Heerenloo kregen wij een vaantje en gingen we op zoek naar de auto's.
We liepen gewoon tegen mijn auto aan!!! Er stonden bijna geen auto's meer dus was het vinden niet moeilijk. Ondertussen was het gaan miezeren! Wij hebben een heerlijke wandeldag achter de rug. Ik heb genoten!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten