Vrijdag 26 januari 2018
Dit weekend staat in het teken van de wandelmarathon in Egmond aan Zee. Sinds vorig jaar ben ik fan van deze wandeldagen. Vorig jaar reisde ik heen en weer en dit jaar heb ik een hotelletje kunnen boeken. In het zelfde hotel als de groep waar ik vorig jaar mee op trok. Ik heb er echt zin in en het is ook erg leuk om iedereen weer te zien en te spreken. Na de koffie ga ik met Elmy en Corry en Thea naar het strand. We hopen op een mooie zonsondergang.
En dan wordt het snel donker en kunnen we genieten van de vuurtoren die zijn werk nog steeds doet. 's Avonds probeer ik er nog een foto van te maken voor het tijd wordt om te gaan slapen.
Zaterdag 27 januari 2018
De volgende morgen wordt er op tijd ontbeten. De afspraak is om niet al te laat op te staan en na het ontbijt richting sporthal te gaan. Voor sommigen is het al snel te vroeg, maar anderen vinden 10.30 uur toch wel weer vrij aan de late kant. Er komt een goed alternatief en om 8.30 uur zijn we zo ver dat er gestart kan worden. Vandaag hebben we als eerste de Noordroute. De Noordroute staat bekend als zwaarder. De duinen en de klimpartijen zijn net iets pittiger dan bij de Zuidroute. Als ik bij de sporthal aankom, zie ik Ineke en Hans. Zij starten op dezelfde route.
's Avonds zien we dat wij bij aankomst nog door de organisatie zijn gefilmd en dat het filmpje gedeeld is op Facebook. Erg leuk!!
Al vrij snel komen we op het stand en gaan richting Bergen. Met de wind in de rug. Dat loopt prima. Hier ontmoet ik een wandelaar uit Bergen en die wijst mij op een zeehond die je in zee ziet zwemmen. Ik heb er geen foto van gemaakt omdat je het echt moest weten waar hij zwom. We kletsen wat en dan zijn we al snel bij de stempelpost. Ook loop ik Ineke en Hans achterop. Ik ga even bij hen lopen en maak een praatje, maar veel tijd hebben we niet want we gaan stempelen!
Op elke stempelpost worden we verrast met iets lekkers. Dit soort wandelevenementen zijn niet de goedkoopste maar altijd prima geregeld. Ik hou hier wel van, ook al werd ik in het begin in het hotel even een evenementenloper genoemd. Als groep komen we elkaar steeds weer tegen op de stempelpost en vooral in het begin van de route wachten we dan even op elkaar en vragen we even aan elkaar hoe het gaat.
Ik ben behoorlijk verkouden en het eerste stuk langs het strand gaat nog prima. Ik heb geen problemen dat ik wat minder lucht heb, later ga ik daar anders over denken, maar zo ver is het nog niet.
We gaan de volgende stempelpost op zoeken op de 8 km. Op dit soort tochten zitten de stempelposten vrij dicht op elkaar en bij de volgende stempelpost zullen we het strand gaan verlaten. Dan zijn we Schoorl genaderd.
Voor het zover is maak ik nog wat foto's van een golfbreker. Je ziet er hier niet zoveel, langs de kust van Zeeland zijn er veel meer.
Als we stempelpost 3 gehad hebben gaat het serieus worden, is mijn ervaring van vorig jaar. Dan wordt het een klim van de 1ste categorie! Het is een smal pad en we moeten achter elkaar lopen en dan zit er ergens in het pad ook nog een trap. Maar het gaat allemaal goed en ik geniet ook weer van de verscheidenheid in de natuur.
Dan komen we in een stuk duinen wat mij ook Park de Hoge Veluwe doet denken. Hier is erg veel zand opgespoten! Het komt mij een beetje onnatuurlijk over, maar dat kan heel goed aan mij liggen. Dit stuk van de route begint duidelijk zwaarder te worden. Het mulle zand waar we in lopen en dan gaat het steeds toch omhoog. Maar de stempelpost op de Boulevard in Bergen aan Zee komt in zicht, dan zijn we ook bijna bij ons restaurant waar de koffie zo lekker is en het appelgebak.
Ik stuur Ineke nog even een appje en geef aan waar ik zit. Even later komen Ineke en Hans ook binnengewandeld. Jammer dat onze tafel al vol zit, maar ze vinden een ander heerlijk plekje en genieten ook van hun rust.
Als we verder gaan ontdekken we wilde paarden en er is ook een veulen bij. Hier moeten we vooral niet te dicht bij komen, maar we willen wel een foto, dat is lastig en thuis zie ik dat het niet de mooiste foto is, maar ik doe hem er toch bij.
Tja en dan wordt het toch nog even serieus oppassen!!! voor we bij de volgende stempelpost zijn. Hoe gaan we deze afdaling nemen!!!! Gelukkig is het niet glad want mijn spikes liggen thuis.
Bij de stempelpost Woudweg is weer veel gezelligheid. Sommigen nemen hier een soep, ik kan het even niet wegkrijgen. Op dit stuk van de route ligt alles een beetje zwaar op mijn maag. En dan te bedenken dat het venijn in de staart zit en vandaag is dat heel zeker zo.
De sneeuwklokjes komen al op en er staat zelfs al een brem te bloeien. We zien zoveel afwisselende dingen op de route. En dan de laatste klim, een hele stevige dat weet ik nog van vorig jaar, maar we zullen doorgaan!
Dan zien we de sporthal al staan, we zullen nog even moeten afdalen, maar dan zijn we er toch. Het was een pittig tochtje, zeker nu ik verkouden ben en niet in topvorm ben. Maar we zijn binnen en mogen morgen voor de zuidroute starten.
Wij blijven niet lang in de sporthal, maar gaan richting het hotel. Sommige van ons gaan nog even aan de gühlwein. Voor mij hoeft het niet, mijn maag is niet helemaal top. Maar het startbewijs voor morgen hebben we op zak!
Zondag 28 januari 2018
Na een stormachtige nacht en veel regen, ziet het er vanmorgen best vriendelijk uit. De wind is een stuk minder en het regent niet. Er is afgesproken om 7.30 uur te ontbijten. Dat valt niet voor iedereen mee. Maar samen uit, samen thuis, dus rustig op elkaar wachten.
Als iedereen zover is vertrekken we richting de sporthal. Daar staan nog wat wegwijzer en ik maak er even een foto van.
Vandaag gaan wij voor de zuidroute en vertrekken dus richting Castricum aan Zee. Via de winkelstraat komen we bij vuurtoren en bij het standbeeld van J.C.J. van Speijk. Heb je belangstelling voor wat geschiedenis? Hier is de link naar Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Vuurtoren_J.C.J._van_Speijk
En dan gaan we het strand op. We zoeken ons pad langs de waterlijn. Er staat behoorlijk wat wind, maar we hebben hem het eerste stuk in de zij, dat loopt nog niet zo slecht, later krijgen we de wind meer tegen en dan wordt het lopen door het zand ook lastiger omdat het opkomend water is.
Halverwege de route over het strand worden we weer opgewacht voor een heerlijk bekertje koffie!
Hier is ook gelijk de stempelpost. Deze wandeldagen zijn altijd perfect georganiseerd en alles is voor zo ver wij kunnen zien goed geregeld.
Wij halen onze stempel op en drinken onze koffie en dan gaan we weer verder. De rust bij Zomers roept.
Als wij bij Zomers aankomen zijn we niet de eerste van onze groep, de anderen zitten al aan de tafel. Wij schuiven bij en besluiten om het alleen bij koffie of thee te houden omdat er in het hotel ook weer een versnapering staat te wachten. We nemen uitgebreid de tijd om onze koffie te drinken.
Na deze rust gaan we richting de stempelpost en daar worden we weer verrast met een heerlijke mandarijn. die peuzel ik gelijk op en dan gaan we door de duinen richting de eindstreep. Maar voor we daar zijn gaan we eerst nog over Camping Bakkum. De route is hier iets anders dan andere jaren hoor ik. We lopen nu door een duinengebied met redelijk wat vennetjes.
De duinen zijn hier minder steil en het lijkt ook wel of het wat geleidelijker stijgt en daalt. Niet is pittig als gisteren. De paden zijn hier ook meer verhard, minder mul zand zoals de noordelijke route gisteren had. Dit alles bij elkaar maakt het minder zwaar. Het is genieten vandaag.
Dan naderen we alweer stempelpost "Middenweg". Hier worden we verrast met een pakje drinken. De "goede morgen koek" sla ik over. Ik pak mijn boterhammen erbij, die ik vanmorgen in het hotel had klaargemaakt. Als iedereen zijn natje en zijn droogje heeft gaan we weer verder. Het is wel lekker weer maar niet om lang stil te staan.
Op het laatste stuk komen we ook de wandelfotograaf weer tegen. Ergens op een eerdere tocht kregen we te horen dat we netjes moesten lopen, anders kon er geen foto gemaakt worden. Als ik nu de borden ziet van de wandelfotograaf is het eerste wat ik roep: "Netjes lopen!!!! Buik in/borst vooruit!!! Haren kammen, lachen!!!!!
En nee!!! ik loop niet met mijn ogen dicht, maar let op het "André" paadje. Dat is een onverhard pad met obstakels en ik heb geen zin in bodemonderzoek!!!
Via de boulevard lopen we Egmond door en als we bijna bij de sporthal zijn, loop ik Hans en Ineke achterop. Ik sluit even aan. We kletsen nog even wat en als we bij de finish zijn maakt Ineke nog even een foto van mij. Leuk Ineke en Hans om jullie allebei de dagen gezien en gesproken te hebben. Ik hoop snel weer een tochtje met je te lopen, wie weet!!
Ik ga mijn medaille ophalen en mijn wandelboekje af laten stempelen. Het weekend mooi 42,2 km gelopen. En ook al ging het niet vanzelf, ik heb genoten. De marathon zit erop. Ik zoek naar de wandelgroep van dit weekend. Ik ben ze even kwijt en als we elkaar gevonden hebben gaan we met elkaar naar het hotel. Daar wacht nog een traktatie! Daarna is er nog gelegenheid om te douchen en om te kleden. Na het uitchecken wacht er nog iets te eten en dan wordt het tijd om op te breken en weer richting huis te gaan.
Owwja, ik boek gelijk maar weer voor volgend jaar!! Dan weet ik dat ik weer een heerlijke slaapplek en leuk gezelschap heb!
Leuk verslag. Toch eens zien of we volgend jaar ook mee kunnen doen. Ziet er gezellig en mooi uit.
BeantwoordenVerwijderen