Totaal aantal pageviews

woensdag 28 februari 2018

Wandelfit Hoge Veluwe 27 februari 2018




Vandaag hoef ik niet vroeg op, om op tijd bij Jannie te zijn. Ik ben maandagavond al gegaan en blijven slapen. Maar ik ben toch gewone tijd wakker. Geeft niet, ik kan lekker rustig aan doen.
Het is best koud en het heeft vannacht flink gevroren, -7 graden staat er op de telefoon.

Na het ontbijt stappen Jannie en ik op en gaan we richting de Hoge Veluwe. Wij gaan er bij de ingang Otterlo in. Ik stap even uit en laat de beschermer kaarten van ons zien. Dan rijden we door naar het bezoekerscentrum. Jannie heeft koffie meegenomen en die drinken we nog even op. Dan pakken we ons goed in en gaan naar de verzamelplaats van wandelfit toe.
Als ik uit de auto stap, word ik al de zus van Jannie genoemd. Leuk dat je na een paar keer al bekend bent bij de medewandelaars.


De groep wordt gesplitst in de doorstappers en de wandelaars. Wij gaan naar de doorstappers. Om half 10 wordt het startsein gegeven.
Omdat het nog best koud is, het vriest nog ongeveer 5 graden, doen we de warming up oefeningen onder het lopen. Onze gids vindt het beter om niet stil te gaan staan in deze kou. Wij staan dus vandaag heel weinig stil en lopen veelal door. Maar vragen kan altijd, natuurlijk.
Wij gaan eerst richting "De Wet". Wil je meer over hem weten, ik heb de Wikipedia link voor je: 
https://nl.wikipedia.org/wiki/Christiaan_de_Wet



Als er iemand achterblijft, wachten we weer op elkaar om te informeren of het met iedereen goed gaat en of het tempo niet te hoog is. Het is prettig om een beetje vooraan in de groep te lopen. Hoe verder je naar achteren loopt, hoe harder je moet lopen en steeds weer aan te haken.

Dan komen we bij een pad en wordt er door de gids toch iets vertelt over een spoorlijntje en stenen die over het spoorlijntje aangevoerd werden. Ik begreep voor het museum voor de kunstverzameling. Ik heb het even nagezocht op de site van de Hoge Veluwe, de link is:
https://www.hogeveluwe.nl/nl/ontdek-het-park/historische-verhalen

Als we bij het pad op de foto komen, vertelt de gids dat het spoorlijntje welke voor de aanvoer van bouwmaterialen voor het museum was aangelegd, ook wel het geitenspoor werd genoemd omdat het een mekkerend geluid gaf. Of het spoor hier precies heeft gelopen weet ik niet zeker.


We lopen verder naar de ingang Otterlo, en daar vandaan wordt het klimmen en dalen en klimmen en dalen, lekker over de bospaden, over omgevallen boomstammen stappen en soms best steil omhoog.
Het is echt heerlijk wandelweer en mijn muts wordt verwisseld voor mijn winterpet en de handschoenen gaan in de jaszak.


Als we terug gaan, komen we langs de keerwanden wat de ingang van het museum had moeten worden. Het blijft nog steeds nieuwsgierigheid opwekken, hoe zou het geworden zijn als de plannen uitgewerkt waren?
Omdat het koud weer is, heb ik niet heel veel foto's gemaakt. Ook het tempo zorgde ervoor dat ik minder foto's hen, je moet anders steeds weer aanhaken bij de groep en nu loop je lekker door.

Als wij dan bijna op het plein zijn, lopen we komen we langs een plek waar de lieveheersbeestjes de winterkou afwachten.
Ik hoop dat jullie het kunnen zien op de foto.


En dan zijn we na 2 uur doorstappen weer terug bij het begin. We hebben 11 kilometer gelopen en die 11 kilometer waren zeker geen mooie asfaltpaden, maar heerlijke bospaden, en niet vlak, maar heerlijk geklommen en gedaald.

Het was weer een fantastische wandelmorgen!!! Ik heb genoten en ik hoop dat ik een volgende vakantie weer met jullie mee mag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten